Mauru, Maxia | |
This document is a artículo publicadoDate2015 | |
Este documento está disponible también en : http://hdl.handle.net/10550/49683 |
|
Subra a sas orìgines de su topònimu Palau sos pàrreres de sos linguistas non sun cuncordes ma tottus creen chi siat una paraula foristera. Calicunu pensat chi siat essida a pizu a sos tempos de su domìniu catalanu-ispagnolu mentres àtteros sun cumbintos chi siat unu prèstidu cadalanu ebbia e bi est finas chie creet chi si trattet de unu ligurismu. S’artìculu mustrat chi s’esàmene de sa toponimia istòrica, màssimu de sos idrònimos, nos indittat intamen chi si trattat de unu topònimu chi s’est formadu comente isviluppu derettu de una paraula latina. Paraulas crae: pàrreres; toponimia istòrica; idrònimos; isviluppu locale | |
Mauru, Maxia. Unu idrònimu sardu. En: Quaderns de filologia. Estudis lingüístics, 2015, No. 20: 73 |